Geçtiğimiz yıla kadar dünyanın en mutlu kadınları arasında sayardım kendimi hep. Taaki o mesaj benim facebook hesabıma gelene kadar. O gün dünya başıma yıkıldı sandım. Ne yapacağımı bilemez bir şekilde yaklaşık 8 ayım geçti. Eşim zaman zaman değişen halimden dolayı ne olduğunu sorsa da hep bir şeyleri bahane edip geçiştiriyordum, ama ona olan içimdeki öfke anlatılacak gibi değildi. Eşimi çok seviyordum, ondan başka sığınağım yoktu, hata yapsada kaybetmek istemiyordum. Eşim çok önemli bir konumda, yakışıklı, işinde başarılı ve çok tanınan saygın biri. 5 vakit namazını kılan bir yaşama sahip. Bunu nasıl yapar, ben ona sadakattan başka bir şey yapmadım ki derdim hep… Bana gelen rumuzlu bir mesaj ” sen o adamı taşıyamıyorsun, hayatının geri kalanını mahvetme bari. Birbirimizi seviyoruz, sana diyemiyor eşin ama artık ben dayanamıyorum.
Her akşam senin yanına gitmesine katlanamıyorum. Oda beni seviyor, ama sadece konumundan dolayı kimseye birşey diyemiyor. Duyulmasından korkuyor” gibi uzayıp giden mesajdı. Eşime böyle bir mesaj aldığımı diyemedim. Onu kaybetmekten çok korktum ama ne yapacağımı bilemez oldum. Bana karşı ilgisi hiç eksik olmuyordu ama hep bir oyun yapıyor diye düşünüyordum.
Bir gece cep telefonuna girdim. Facebooktan mesajlar kısmını okudum. Okudum ama bir şok daha yaşadım. Bu şok başkaydı. Bana yazan kadın gerçek adıyla eşime sürekli mesajlar yazmış. Seni çok seviyorum, eşin senin yanına hiç yakışmıyor, benim neyimi beğenmiyorsun, neden bana hep ters davranıyorsun. Tekliflerimi neden hep reddediyorsun. Ne buluyorsun o kilolu karından anlamıyorum. Benim peşimde kimlerin olduğunu sende biliyorsun. Ama ben seni o eşinden uzaklaştıracağım göreceksin gibi yazışmalar vardı. Eşim hep onu tersleyici şeyler yazmış. Eşime karşı içimde her şeyin yavaş yavaş bitmeye başladığı anda yeniden aşık oldum. Dünyanın en mutlu kadını hissetmekte ne kadar haklı olduğumu 8 aydır geçen azaptan sonra tekrar anladım.
