ANNESİ, KIZININ KAÇIRILDIĞINI SANMIŞ
Vefat eden küçük kızın, torununun arkadaşı olduğunu söyleyen Kıymet Atsız, “Okuldan tanıyorum. Annesi sabah kalkmış ‘kızımı kaçırdılar’ demiş. Sağa sola bakmış sonra arkaya bakmış. Evin içinde bulamamış. Kızı yerde görmüş. Nasıl düştüğünü bilmiyoruz” dedi.
ÖYKÜ YARIŞMASINDA BİRİNCİ OLMUŞ
Feriköy Ermeni Okulu’nda okuyan N.O.’nun 3 yıl önce girdiği bir öykü yarışmasında birinci olduğu öğrenildi. Öyküsünde ağacın işlenerek kalem olma sürecini acıklı bir dille anlatan Odabaşı, ardından raflardaki yerini alan kalemin küçük bir kız tarafından satın alındığını, kızın ablasının kalemi beğenmeyerek kırmaya çalıştığını ancak direnen kalemin kırılmadığını ve kızın o kalemle yazdığı ilginç şiire yer veriliyor. Odabaşı’nın hikayesindeki ifadeler ve şiiri dikkat çekti.
HİKAYESİNDE ŞUNLARI YAZMIŞTI
“Artık turuncu ve sivri uçlu bir kalemdim. Beni bir defterin yanına bıraktı. Defter pembe kapaklı küçük bir defterdi. Kız defteri açtı. Beni eline aldı. Tam bir şey yazacaktı ki odasına ablası girdi. Kız hemen beni ablasına gösterdi. Ablası ‘Bula bula, bunu mu buldun?’ dedi ve beni kızın elinden aldı ve kırmaya çalıştı. Kırılmamak için kendimi zor tutuyordum. Nihayet başardım, abla beni sinirle masaya fırlattı ve dışarı çıktı. Kız da beni alıp bir kez daha öptü, sonra masasına oturdu ve bir şiir yazmaya başladı. Şiirde, ‘Benim bir kalemim var, Beni hayallerime uçuran, Beni uzaya kadar çıkarabilen, Sihirli bir kalemim var’ yazılıydı. O bana baktı ben ona baktım. Bana çok güzel ve şefkatle bakıyordu. Artık emindim ben ona aittim ve hep onun olacaktım.”
