Bir adam sık sık Kur’an okurdu. Ancak Arapça bilmediği için manasını anlamaz, yaşı da ilerlediği için pek fazla da ezberleyemezmiş.

Bir adam sık sık Kur’an okurdu. Ancak Arapça bilmediği için manasını anlamaz, yaşı da ilerlediği için pek fazla da ezberleyemezmiş.
Bu adamın üniversitede okuyan oğlu bir gün babasına der ki, “Baba Kur’an okuyorsun, çok güzel ama Arapça bilmiyorsun, manasını da anlamıyorsun, sana ne faydası var ki hiç bırakmadan devam ediyorsun?”
Kömür taşıyarak geçimini sağlayan baba der ki, “Evladım, sana söyleyeceğim ancak önce şu hasır kömür sepeti ile şu denizden git su doldur getir. Kömür taşımak için kullanılan hasır sepete bakan oğlu dedi ki,
“Baba, olacak iş mi ama, bu imkansız, bu sepetle nasıl su taşınır.”,”Hele dene bakalım nasıl oluyormuş sen de gör ben de göreyim.” Oğul bu söz üzerine hasır sepeti alıp denizden su doldurup taşımaya çalıştı.




Daha iki adım atmadan bütün su sepetten akıp gitti. Oğul babaya dönüp bakınca, baba “Bir daha dene.” dedi. Oğul bir daha denedi, bir daha derken yorulan oğlu bitkinliğini belirterek babasına,
“Baba sen de biliyorsun ki bu imkansız neden tekrar tekrar aynı şeyi yaptırıyorsun? deyince baba,”Evladım, bak bakalım sepette bir şey fark edecek misin.” deyince oğlu anladı ve “Evet baba, sepet tertemiz olmuş” dedi.
Baba, “İşte böyle evlat, nasıl bu kömür tozu ile kirlenen sepet kendinde hiç su tutamasa bile su ile tekrar tekrar temas edince bak tertemiz oluyor. İşte insan kalbi de dünya meşakkati ve işlerinden kirlenir.
Kur’an okumakla da anlamasa bile, ezberlemese bile kalbi suyun hasır sepeti temizlediği gibi tertemiz olur. Evladım Kur’an kalbin ve ruhun temizleyicisi, gıdası ve şifasıdır, sakın şeytanın
-Bunu anlamadan, ezberlemeden okumanın ne faydası var- oyununa gelmeyesin” diyerek oğluna harika bir ders vermiş oldu