Saatler süren bir emek. Dile kolay tam 16 saat… Hande tüm bu süreç boyunca kendine hayran bıraktı bizi. Sürecin her anında, her dakikasında bize olan inancı, uyumu inanılmazdı. Saatler boyunca sevgili bücürümüz Ali ‘patron’ bizlerse onun emekçileriydik.”
“Kasılmalarımız evde başlamıştı, daha hastaneye ilk girdiğimizde patron mesajını net vermişti: ‘Ben ne dersem o!’ Kalp atışları o kadar sınırdaydı ki, üzerine geçen on küsur saat boyunca bize sadece sabretmek düştü, sabırla beklemek. Ama nasıl bir sabır… An geldi güldük, eğlendik, an geldi biraz zorlandık. Sonunda da rahimdeki kocaman miyomumuza, boyna dolanan kordonumuza ve azıcık tombiş delikanlımıza rağmen doğumu tamamlamayı başardık. Doğum sonrası iki anneyi de tebrik ettim. İlk olarak tabi ki Hande’yi.
