HASTALIĞI NASIL ÖĞRENDİN? HANGİ BELİRTİLERİ YAŞADIN?
Mart ayında bir reklam filminin çekimi esnasında oldukça ince giyinmiştim. Çekimi bitirdikten sonra kuzenimin yanına Balıkesir’e gitmiştim. Orada aşırı terleme, yüksek ateş ve titreme başladı. Üşütmüş olduğumu düşünüp, fazla önemsemedim. Fakat bir hafta-on gün boyunca geçmeyince, İstanbul’a dönünce doktora gittim. Doktor ilk inceleme esnasında, lenf bezlerinin şişmiş olduğunu tespit ettikten sonra, kanser olabileceğimi söyledi. Sonra 6-7 hafta boyunca çeşitli hastanelerde incelemeler yapıldı ama kesin bir teşhis konulamadı.
O arada bende kilo kaybı başladı; deyim yerindeyse ben adeta eriyordum, parça parça eksiliyordum. Bana ne olduğunu ve ne olacağını bilmiyor ve kestiremiyordum. Bu esnada değerli ağabeylerim Şevket Çoruh ve Alp Korkmaz, yardım ettiler. Araştırmaya ve soruşturmaya başladılar. Neticede beni değerli hekim Mutlu Arat’a götürmeye karar verdiler. Mutlu Arat, beni muayene eder etmez teşhisi koydu, lenfoma yani lenf bezleri kanseri olduğumu söyledi. Beni hemen tedaviye başlattı.
TEŞHİS KONULDUĞU O AN NE HİSSETTİN?
İnsan böyle anlarda bir tuhaf oluyor. Kanser öldürücü bir hastalık, bunu biliyorsunuz. Bir anda ölümle yüzyüze olduğunuzu düşünüyorsunuz. Her yanınız bir an için sarsılıyor… Sanki kırık bir cam parçası yüreğinizi doğruyor, hançerler ciğerlerinize saplanıyor. Bilinciniz isyan ediyor, bir anda bin parça olup, dağılıyorsunuz… Bu hastalığa yakalanan herkes gibi, ben de bir an bunları hissettim, yaşadım. Fakat mücadeleci bir insanım.
Gerek yetiştirilme tarzım, gerek yaşadığım olaylardan aldığım dersler ve gerekse de çeşitli tecrübelerden edindiğim izlenimler bana bir şeyi çok iyi öğretti; ne olursa olsun asla umudunu yitirmeyeceksin, çünkü umudunu yitirirsen, yitirecek hiç bir şeyin kalmamış demektir. O anda kesin kararımı verdim. Her ne olursa olsun bu hastalığı yenmeye kararlıydım; asla pes etmeyecek, bu hastalığa yenilmeyecektim…
