Bu görevi, Müslümanların bir veya birkaçı yapınca, diğerleri de sorumluluktan kurtulur. Ama hiç kimse bu görevi yapmazsa hepsi sorumlu olur ve günah işlemiş olurlar. Ö-lüyü yıkayıp kefenleyerek namazını kılmak ve toprağa gömmek şeriatı kadîmedendir. Übeyy b. Ka’b’dan (v.21/642) rivayet edilen bir haberde bildirildiğine göre, Hz. Âdem (as) vefat edince, melekler cennetten ge¬tirdikleri kefen ve kokularla geldiler ve Hz. Âdem’i yıka¬dılar, kefenlediler, güzel kokular sürdüler.
Sonra nama¬zını kılıp, kazdıkları mezara yerleştirdiler ve üzerini kerpiçle kapatarak toprakla düzlediler. Bu işleri ta¬mamladıktan sonra Hz. Âdem’in oğullarına: “Ey Âdemoğulları, bu yaptığımız, sizin sünnetiniz olan şeriatınızdır. Bundan sonra ö-lülerinizin cenaze merasimini ve defin işini bizden gördüğünüz gibi yapın.”( Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. V,s. 136.) dediler. Böylece Hz. Âdem (a.s)’dan bu yana gelen bütün ilâhî dinlerde ö-lülere aynı muamele yapılmaktadır. Nitekim son semavî din olan dinimiz İslam’ın tebliğcisi Hz. Muhammed (s.a.v) de ö-lümünden sonra Müslümanın yıkanmasının, ö-lenin sağ kalan Müslümanlar üzerindeki haklarından biri olduğunu belirtmiş ve geride kalan Müslümanların ö-len kardeşlerine karşı bu son vazifelerini yapmalarını emrederek nasıl yapılaca¬ğını da öğretmiştir. Arkadaşlar, Ö-lünün yıkanması şerefli bir varlık olan insana bir hürmettir. İnsanın ö-lüsü de saygıya layıktır.
